Historycznie teren początkowo zamieszkiwany przez Jaćwingów (którzy wyodrębnili się z plemion Pruskich), po ich podboju w XV wieku rozdzielony między Królestwo Polskie, Wielkie Księstwo Litewskie i Zakon Krzyżacki; dziś region ten znajduje się w granicach trzech krajów: północno-wschodniej części Polski (rzeka Biebrza, największe miasto: Suwałki), południowo-zachodniej części Litwy (rzeka Niemen, największe miasto Mariampol) i północno-zachodniej części Białorusi (rzeka Łosośna – dopływ Niemna, największe miasto Sopoćkiń).

Gubernia Suwalska, 1911 rok; źródło Wikipedia

Cechy szczególne:

• Region polodowcowy z bardzo urozmaiconą rzeźbą terenu: wzniesienia, doliny, jeziora i rzeki; cechujący się różnorodnością flory i fauny: bagna, torfowiska, wydmy, lasy liściaste i iglaste;
• Dwa Parki Narodowe: Biebrzański i Wigierski oraz dwa Parki Krajobrazowe: Suwalski i Puszczy Rominckiej;
• Jeden z największych kompleksów leśnych w Polsce – Puszcza Augustowska (miejmy nadzieję, że tak zostanie  );
• Największe nagromadzenie głazów narzutowych w Polsce,
• Jeziora słynące z czystości i przejrzystości;
• Hańcza - najgłębsze jezioro w Polsce;
• Punkt styku granic trzech państw: Polski, Rosji i Litwy;
• Ojczyzna plemienia Jaćwingów - odkryte miejsca pochówku datowane nawet na II wiek n.e.;
• Wiadukty kolejowe w Stańczykach – jedne z najwyższych w Polsce; 
• Miejsce występowania znacznej populacji bocianów (także czarnych) oraz żurawi;
• Polski „Biegun zimna”: pokrywa śnieżna występuje średnio 90 dni, a maksymalnie trwała 137 dni (sezon 1969/1970 – źródło: Górniak 2000);
• "Zielone płuca Polski”, szereg terenów objętych programem „Natura 2000”;
• Unikalna kuchnia regionalna reprezentowana przez: sękacz, kartacze, babkę ziemniaczaną;
• Suwalski Park Krajobrazowy - drugie miejsce w IV plebiscycie NG Travelery – „Siedem cudów Polski”, 2014 rok.

Zapraszam na cykl felietonów prezentujących ten fascynujący region